അസ്തി, ഭാതി, പ്രിയം.

ഇന്ത്യൻ തത്വചിന്താ സരണിയിലെ മൂന്നു സാങ്കേതിക പദങ്ങൾ പരിചയപ്പെടുത്താം. ചുമ്മാ ഒരു test dose ആയി കരുതിയാൽ മതി.

അസ്തി, ഭാതി, പ്രിയം.

ഒരു വസ്തു, കാറ്റാവട്ടെ, തീയാവട്ടെ, ഉള്ളതിനെ അസ്തി എന്ന് പറയുന്നു. അതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവിനെ ഭാതി എന്നും.

ഭാതി എന്നാൽ ഭാസിക്കുന്നത്. ഒരു വസ്തുവിന്റെ അറിവ് ദൃശ്യം മുതലായ അഞ്ചു മാർഗ്ഗങ്ങളിൽ അറിവിലേക്ക് സന്നിവേശിക്കപ്പെടുന്നു. അറിവിൽ ഈ അഞ്ചു കാര്യങ്ങൾ അറിവായി പരിണമിക്കുന്നു. അവിടെ വസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ബോധം ഉണ്ടാകുന്നു. അതാണ് ഭാതി.

ഓർമ്മിക്കുക, ഭാതി pure existence അല്ല. അറിവിൽ കലർന്ന Existence ആണ്. അഥവാ, അറിവെന്ന കണ്ണാടിയിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്ന വസ്തുവാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഭാതി എന്നൊരു term വരുന്നത്.

ചലിതജലബിംബിതമാം നേർശാഖിയിൽ

വളവധികമുണ്ടെന്ന് -തോന്നും എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ? അതായത് ഇളകുന്ന ജലത്തിൽ പ്രതിഫലിക്കുന്ന നേരെ നിൽക്കുന്ന ഒരു കൊമ്പിനു വളവുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നില്ലേ? നേർ കൊമ്പ് അസ്‌തിയും പ്രതിബിംബം ഭാതിയും.

നമ്മൾ രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു, കുളിച്ചു, പല്ലുതേച്ചു വൃത്തിയായ ഉടുപ്പൊക്കെയിട്ട് പുറത്തേക്കു പോയി വ്യവഹാരമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചുവന്ന് ഉടുപ്പ് മാറി കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്നതുവരെയുള്ള സമയത്തെ ഇന്ന് എന്ന് പറയുന്നത് പോലെ, ഇതിനു മുൻപ് അതുപോലെ ഉണ്ടായിരുന്ന set of events നെ ഇന്നലെ എന്ന് പറയുന്നില്ലേ. ഇന്നിന്റേയും ഇന്നലെയുടെയും തുടർച്ചയായി ഉണ്ടാവാൻ പോകുന്നതിനെ നാളെ എന്ന് പറയുന്നില്ലേ? ആ ഇന്നലെയും ഇന്നും നാളെയും ചേർന്ന് ഭൂതം വർത്തമാനം ഭാവി എന്നായി നമ്മുടെ ജീവിതമാകുന്നത് കാണൂ. ആ ജീവിതത്തിന്റെ രസത്തിൽ നമുക്ക് ചേർന്നതും ചേരാത്തതുമായി നമ്മളോട് ചേരുന്ന വസ്തുക്കൾ പരിണമിച്ചു വരും. ചേരുന്നതിനോട് പ്രിയവും വിപരീതമായതിനോട് അപ്രിയവും ഭവിക്കും. രണ്ടുമല്ലാത്തതിനോട് നിസ്സംഗതയും. ഈ ഭാവങ്ങൾ വസ്തുവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ വസ്തുവിന്റെ മൂന്നു അവസ്ഥകളായി അസ്തി ഭാതി പ്രിയം എന്ന് വിവേചിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു.

ഒന്നുകൂടി പറയുന്നു; പ്രിയാപ്രിയങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത് ഭാതിയിന്മേൽ ആണ്. വസ്തുവിലല്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ഒരേ പോലെ ഇരിക്കുന്നവരിൽ പോലും ഒരു വസ്തു ഒരേ പ്രിയം ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കാത്തത്.

ഇതുവരെ എല്ലാം ശരിയാണോ?